مطالب مرتبط
هفته پیونداولیا و مربیان
هفته پیوند اولیا و مربیان، بهترین و مناسب ترین فرصت برای فراهم کردن زمینه های تحقق همکاری و هم دلی میان خانه و مدرسه است.
در سایه پیوند اولیا و مربیان، باید به جلب مشارکت و همکاری صمیمانه پدران و مادران بپردازیم.
از توانایی های فکری و علمی و تخصّصی آنان برای تربیت هرچه بهتر فرزندان میهن اسلامی بهره مند شویم.
در پرتو همکاری اولیای پرتوان و دل سوز، پیوند میان خانه و مدرسه مستحکم تر خواهد شد و از مشکلات دستگاه تعلیم و تربیت کشور، به میزان چشم گیری کاسته می شود.
خانه و مدرسه زمانی می توانند رسالت آموزشی و تربیتی خاص خود را به نحو مطلوب انجام دهند که هر یک شناخت تربیتی کافی داشته باشند و نقش تربیتی خاص خود را با بصیرت انجام دهند.
در این راستا انجمن اولیاء و مربیان هیأتی منتخب از پدران و مادران، دانش آموزان و مربيان مدرسه است که با هدف همکاری در جهت پیشبرد امور آموزش و پرورش دانش آموزان تشکیل می شود.
این انجمن پیشنهادها و طرح های مفید را به مدیر و مسئوولان مدرسه عرضه می کند و در اداره بهتر امور، یار و یاور صمیمی مدیران محسوب می گردد.
انجمن اولیاء و مربیان، مظهر همکاری خانه و مدرسه در امر تعلیم و تربیت کودکان و نوجونان است.
در هفته پیوند اولیاء و مربیان که از تاریخ ۲۴ تا ۳۰ مهرماه هر سال برگزار می گردد، پدران و مادران به مدارس دعوت شده و درباره مسائل تربیتی بحث و تبادل نظر نموده و نمایندگان خود را در انجمن برای یک سال برمی گزینند.
مشاوره و برنامه ریزی به منظور تحقق اهداف انجمن، همکاری و همفکری با مدیر و مربیان مدرسه در مورد برنامه های اوقات فراغت دانش آموزان و دعوت از اولیاءی علاقمند به منظور بهره مندی از خدمات و یاری های آنان برای تهیه و تدارک و تکمیل امکانات آموزشی پرورشی مدرسه از جمله مهم ترین وظایف انجمن اولیاء و مربیان می باشند.
اولیاء و مربیان، دو بال نیرومند پرواز در آسمان تربیت اند که هیچ کدام به تنهایی نمی توانند اوج گرفتن دانش آموزان، در افق های روشن فردا را فراهم آورند.
والدین مهربان و معلمان دلسوز باید با یاری یکدیگر، به امیدهای فردای این مرز و بوم، فرصت شکوفایی بدهند.
در هفته ای که گذشت به مناسبت هفته پیوند اولیا و مربیان ،در کنار برنامه های شادو مفرح مراسم
گرامیداشت سالروز شهادت شهید سرتیپ امیر آقاجانی پدر دانش آموز عزیز پایه پنجم زینب آقاجانی نیز برگزار شد.
آسمان بر خود می بالد وقتی منزلگه خوبان می شود ؛و زمین در حسرت قدمهای این نازنینان به آسمان می نگرد و آرزومند قدمهای غرور آفرین این خوبان می شود؛اما افسوس که جز خاطره ایی شیرین چیزی نصیبش نمی شود …….
خوشا آسمانی شدن، مادامی که خاطره ای شیرین برای زمینیان به یادگار می گذارد.