ریاضی،فیزیک،شیمی تا به یک مسئله میرسی که بلد نیستی یکراست میری پاسخنامه.
آخه اول 5 دقیقه 10 دقیقه خودت فکر کن روی سوال ریاضی بعد اگر واقعا نتونستی برو پاسخنامه بخون.بعضیا خودشون رو گول میزنن میگه می خوام توی زمان کمتر با سوالات بیشتری آشنا بشم ، یا میگه راه حل تست رو بلدم نمیخوام وقتم رو تلف کنم میرم پاسخنامه.
شما که اینجوری تست ها رو میسوزونی به جای اینکه امروز 40 تا تست ریاضی رو مدام از روی پاسخنامه حفظ کنی و آخر شب با خودت بگی آخ جون 40 تا تست ریاضی زدم، بیا و 20 تا تست رو خودت حل کن (حالا چند تاش رو هم اگه واقعا نتونستی از روی پاسخنامه نگاه کن)بعد دو ماه ببین وقتی سوال ریاضی میخوای حل کنی چه سرعتی خواهی داشت در کشف راه حل.
پاسخنامه باید آخرین راه حل برای حل سوال باشه نه اولین راه حل.
انیشتین با حفظ کردن راه حل بقیه انیشتین نشد ، بلکه با فکر کردن درباره ی راه حل خودش اسمش رو ماندگار کرد.
حتی اگر مطمئنی راه حل رو بلدی باز هم اون سوال فیزیک رو حل کن(لااقل با هدف تمرین و افزایش سرعت محاسبات)
پاسخ به یک سؤال:
اگر بخوام روی تست خیلی وقت بذارم به برنامه نمیرسم؟
اولا گاهی از خودت بپرس رسیدن به برنامه مهمتره یا یادگیری دوما، اولا رو بی خیال بگو چرا تایم مطالعه ت رو بیشتر نمیکنی سوما،دوما رو هم بی خیال لا اقل اگر 10 دقیقه روی سوال فکر نمیکنی 5 دقیقه فکر کن و حواست باشه که اولین راه حل پاسخ نامه نیست بلکه آخرین راه حل اونه.