حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:

لا اَرُدُّ الخَیرَ إذا نَزَلَ الخیرُ بِبابی؛
هر گاه خیر به در خانه ام فرود آید، آن را بر نمی گردانم.
احقاق الحق، ج 10، ص 321

فاطمیه اول غمهای ماست
فاطمیه موسم حزن وعزاست
فاطمیه ثلمه بر عالم بود
فاطمیه فصل غمهای خداست

بس که در زمین، غربت خود را با آسمان تقسیم کرد فاطمه، نامش، نامی شد که تکرارش، آسمان را به گریه انداخت؛ آه ای بانو! زمین حرمت نامت را نگه نداشت؛ تو به حرمت نامت مارا ببخش.

گرچه زمین تاب کشیدن این همه عظمت را نداشت، وجود آسمانی ات ای بانو! چه جای زمینیان را تنگ کرده بود که این وسعت عُظمی را با سیلی، سپاس گفتند. 

از همان روز که ای بانو! سفر کردی، به دنبال غروب غمگین نبودنت، اشک در پلک به خون خفته اسلام خشکید و غمت هیزم دل ها شد.

دارالقرآن حضرت مهدی (عج) در ایام فاطمیه مراسمی بانام این بانو برگزار کرد.

این مراسم که طی سه روز برگزار شد با سخنرانی و مداحی برای عموم خانم هادر سطح منطقه برگزار شد.

در نهایت مصادف با شب شهادت بانوی دو عالم با پختن آش نذری از میهمانان مجلس عزای بانو پذیرایی انجام شد.

جهت مشاهده تصاویر کلیک نمایید.