پدرم کارگراست.

زخم دستان نجیبش علم سرخ شرف

دیده اش تشنه خواب            تنش ازکارزیاد             خسته وخرد وخراب

پدرم تاکه ز در می آید          خانه کوچک ما              می شود پرز صفا

گرد او همچو نگین می نشینیم همه

خواهر کوچک من گرم تلاش ،           تا که بالا رود از شانه او

وبرادر که به اصرار ازو می پرسد:              نخریدی پدر از زیر گذر توپ فوتبال وتفنگ؟

مادرم می گوید:   ” بچه ها گشته پدرخسته ز کار،بنشینید کنار. “

پدرم کارگراست.

وقتی از خستگی و زحمت کار       می زند چرت سر سفره شام،           لقمه در سینه ما می ماند.

پدرم خوب و نجیب مزد یک روز تقلایش را               می سپارد به وفاداری مادر 

پدرم هستی ماست.         خنده اش مثل بهار،              فصل سرمستی ماست.

من دلم می خواهد

بوسه بر پینه دستان نجیبش بزنم ،

که بگیرم ز سر دوش تو بار.

من به قربان نگاهت چه کنم؟

دختران دبستان فروغ حضرت خدیجه (س) این بار در اقدامی ارزشمند با حضور در موسسه کرامت از کارگران قدردانی نمودند.